در این مطلب از سایت برای شما کاربران عزیز بازنویسی و گسترش ضرب المثل هرکه بامش بیش برفش بیشتر صفحه 46 نگارش هفتم را تهیه و منتشر کرده ایم
انشا بازنویسی و گسترش ضرب المثل صفحه 46 کتاب نگارش پایه هفتم ,ریشه و معنی ضرب المثل هرکه بامش بیش برفش بیشتر ,گام به گام صفحه 45 نگارش هفتم , جواب صفحه 46 نگارش کلاس هفتم داستان های جذاب و زیبا راجب این ضرب المثل
اکنون ضرب المثل زیر را گسترش دهید و بازنویسی کنید
معنی ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر | ضرب المثل هر که بامش بیش برفش یعنی چه ؟
هر کس جایگاه بالاتری داشته باشد، دردسرها و گرفتاری های بیشتری نیز دارد.
ثروت زیاد آسایش به بار نمی آورد.
هرچه پول و ثروت زیادتر و زندگی وسیعتر باشد سختی و مشکلات زیادی هم دارد.
هر کس داراتر است گرفتار تر است.
هر کسی که مقام و مرتبه بالایی دارد پس درگیری ها و مشغله های زیادی دارد.
فقط ثروت باعث آرامش و راحتی نمی شود.
هر کسی که در زندگی بیشتر دارد بیشتر دردسر و گرفتاری دارد به عبارتی هر چه بیشتر ثروت داشته باشی بیشتر مشکلات و سختی داری.
گسترش ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر :
در زمان های گذشته در یک کوچه قدیمی دو همسایه دیوار به دیوار زندگی می کردند .
یکی از همسایگان یک پیرمرد تنها و سالخورده و دیگری یک جوان بشاش و کم تجربه بود .
خانه ی پیرمرد بسیار کوچک و مناسب برای زندگی یک نفر اما خانه ی جوان برعکس خانه پیرمرد بسیار بزرگ بود .
پسر جوان همیشه پیرمرد را به خاطر خانه ی کوچکش مسخره می کرد درمقابل نیز پیرمرد فقط سکوت می کرد .
این ماجرا همچنان ادامه داشت تا اینکه فصل سرما و زمستان سر رسید .
روزی برف بسیار شدیدی از آسمان بارید و تمام سطح روستا و درختان را پوشاند .
شدت برف به اندازه ای بود که همسایه ها به فکر برف روبی افتادند تا مبادا برف های جمع شده باعث ریزش سقف خانه هایشان شود .
در این میان پیرمرد و جوان با پاروهای خود به پشت بام رفته و شروع به برف روبی کردند .
برف روبی پیرمرد به سرعت پایان یافت اما جوان پس از برف روبی نیمی از بام خانه ی خود به نفس نفس افتاد .
وقتی که پسر جوان از خستگی بیش از حد نشسته بود ، پیرمرد او را نگاه کرد و درمقابل تمامی بی احترامی ها و گستاخی های جوان با لبخند گفت :
هر که بامش بیش برفش بیشتر
از این ضرب المثل قدیمی می توان نتیجه گرفت هرکسی اگر چیزی را بیش از حد مورد نیاز خود داشته باشد از جمله مال و ثروت یا عشق ، به همان اندازه نیز مشکلات و سختی های بیشتری را پیش رو دارد .
بازنویسی ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر :
در یک روستای کوچک و دور از شهر دو پسر بودند به نام علی و رضا که از کودکی تا الان با هم دوست بودند و اکنون که هرکدامشان برای خودش مردی شده بود
علی هوش بالاتری نسبت به رضا داشت و همیشه هرکاری که به آن سپرده میشد را به درستی انجام میداد .
علی و رضا تصمیم گرفتند چوپان شوند و هرکدامشان گَله ای را به چِرا میبرد روزها پشت سرهم میگذشت و تعداد گَله ی علی زیاد میشد اما گَله رضا همانقدر مانده بود.
چون رضا توانایی بالا تری نسبت به اداره کردن گوسفندان داشت و مردم با اطمینان گَله گوسفند خودشان را دست علی میسپردند.
گذشت تا هر دو گله به صورت اتفاقی بهم رسیدن . علی و رضا از دیدن هم خوشحال شدن و شروع به صحبت کردند و زمان از دستشان در رفت.
تا به خودشان آمدند دیدند گله علی خیلی دور شده است و اگر بیشتر دور شود پیدا کردنشان سخت میشود اما گله رضا زیاد دور نشده بود.
علی با عجله به سمت گله رفت تا جلوی آنها را بگیرد وقتی دور میشد رضا با خودش گفت راست میگویند هرکه بامش بیش برفش بیشتر .
داستان ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر :
روزی پادشاه یک سرزمین بزرگ و ثروتمند بیمار شد. او که فرزند و جانشینی نداشت وصیت کرد تا مردم کشورش بعد از مرگ او اولین کسی که وارد شهر شد را به عنوان جانشینش بپذیرند.
بعد از مرگ پادشاه، مردم طبق گفته ی او منتظر شدند تا شخصی از دروازه شهر وارد شود تا آن فرد را به عنوان پادشاه بر تخت بنشانند.
در همین هنگام گدایی که همیشه به دنبال تکه نانی این طرف و آن طرف می رفت از دروازه وارد شهر شد.
مردم خوشحال شدند و گدا را به قصر برده و گفته ی پادشاه را با او در میان گذاشتند و از آن پس او به عنوان پادشاه انتخاب شد.
حالا مسئولیت های زیادی بر دوش گدا بود و او باید یک کشور را اداره می کرد، همچنین او مخالفانی داشت و مجبور بود دائم با آن ها نیز در جنگ و دعوا باشد.
روز ها گذشت و یکی از دوستان صمیمی و قدیمی گدا به آن شهر آمد و زمانی که شنید دوستش پادشاه شده است با خود فکر کرد سری به او بزند و احوالش را بپرسد.
گدا به قصر رفت و پس از تبریک به پادشاه، از او بسیار تعریف کرد، اما پادشاه با ناراحتی رو به دوستش کرد و گفت: ” روزگار تو از من بهتر است زیرا آن زمان که مثل تو گدایی بودم تنها دغدغه ی من پیدا کردن تکه نانی بود اما حالا که پادشاه شده ام تشویش، سختی ها و رنج های زیادی را باید تحمل کنم.”
گدا نیز در پاسخ پادشاه گفت : ” هر که بامش بیش برفش بیش تر”
پس از آن، این ضرب المثل در میان مردم رواج پیدا کرد و درباره ی افرادی به کار می رود که جایگاه یا ثروت زیادی داشته باشند. در این زمان است که آن ها سختی ها و استرس بیش تری را باید تحمل کنند تا دارایی خود را حفظ کنند.
اما کسانی که جایگاه پایین تر یا ثروت کم تری دارند دارای مسئولیت کم تری نیز هستند و در نتیجه آسوده تر زندگی می کنند.
ادامه این مطلب در سایت درس کده... ( کلیک کنید )
بازنویسی ضرب المثل هرکه بامش بیش برفش بیشتر صفحه 46 نگارش هفتم
لطفا صبر کنید ...